Intrede van "De Nuggets"

Ik was tégen! Maar dan ook echt faliekant. Ik heb niks met vogels en niks met dieren in hokken. Maar ja, we wonen natuurlijk wel min of meer op het platteland. En we proberen zo ecologisch mogelijk te werken, en het hoeven er toch niet véél te zijn, argumenteerde Kathleen. Dus het houden van een paar kipjes werd langzaam bespreekbaar. Lekkere verse eitjes, helemaal biologisch; heerlijk voor onze gasten! Daar kon ik weinig bezwaren tegen opwerpen. Natuurlijk is er van alles in te brengen tegen een stel scharrelkippen rond het huis. Ik denk: “die beesten schijten de boel onder”, en “wie moet dat hok weer schoonmaken”…. Maar ik zeg het niet. Enfin, het arriveren van onze gevederde vriendinnen was wel een onderwerp van onderhandeling bij B&B Cas al Cubo.

In het begin dacht ik eigenlijk nog dat het allemaal wel los zou lopen als ik me een beetje neutraal op zou stellen en vooral geen initiatief zou nemen. “Dat hok komt er toch nooit” was mijn basisinstelling. En zonder hok geen kippen.
Maar ik had buiten Bri en Chris gerekend. Twee lieven en trouwe vrienden die in hún vakantie “lekker even bij ons een kippenhokje kwamen bouwen”. “Nee joh, aan dat strand hangen is toch niks voor ons. Laat ons maar lekker klussen”… Van hangen worden we gek. Vorig jaar in oktober was het zo ver; Chris en Bri arriveerden.

Van 'appeltak' tot fruitgaard

Bij mijn ouders in de tuin stond een appelboom. Eigenlijk meer een beetje wormstekig appeltakje. En we hadden een aalbessenstruik. Elk jaar wachtten we gespannen of we het zouden winnen van de rupsen in de appelboom en van de vogels in de aalbessenstruik. Fruit dat je “zomaar” uit de tuin kunt plukken, blijft voor mij een bijzonder fenomeen. Opeens is het dan net alsof ik verstand heb van tuinieren….

Toen we in 2011 emigreerden naar Portugal, en eenonontgonnen stuk land van 1,5 hectare aantroffen wist ik twee dingen heel zeker. Ik wilde een olijfgaard; hoe klein die ook zou zijn; én ik wilde fruitbomen in de tuin. Enthousiast kochten we 25 olijfbomen begonnen we sinaasappels, abrikoos, granaatappel, vijg, enfin een hele rits bomen in de grond te zetten. Natuurlijk bleek de grond slecht. “Dat zie je toch zó”, voegde Jão, onze hoop in bange tuindagen, ons geringschattend toe.

Festival Islâmico - Mértola

Festivals en optredens; de Portugezen zijn er dol op. In de Algarve, en zeker ook in de rest van Portugal, is de zomer hét moment voor allerlei vormen van vermaak. Het ene dorp verzint nog mooiere thema´s dan het andere. Zo zijn in onze buurt het “Festival do Marisco” in Olhão en de Feira da Dieta Mediterranico in Tavira beroemd, evenals de White Nights in Loulé, een groot muziekfestival met optredens van artiesten over de hele wereld en het Festival van de Middeleeuwen in Silves is ook een jaarlijks terugkerende feestweek.

Eigenlijk gaan we er nooit heen. Alles begint te laat; het is deels te ver weg en alle feesten vinden plaats in periodes dat ons B&B tot aan de nok toe gevuld is en dan willen we vooral zorgen voor onze gasten. In mei hebben we een uitzondering gemaakt voor het tweejaarlijkse Festival Islamico in Mértola. Dat komt omdat we Mértola zo een vreselijk mooi en gezellig dorp vinden en omdat het werkelijk een gezellig festival is. Dus op een licht bewolkte vrijdag reden wij naar de Spaanse grens en van daar af 50 kilometer recht naar het noorden.

Fonte de Benemola

We wilden gewoon even lekker weg van huis, een stukje lopen (wat anders). Het wordt al lekker warm in de Algarve, dus het moest niet te ver zijn, niet te veel klimmen, schaduw bij voorkeur en ook nog wat te zien. De keuze valt op Fonte de Benemola, het waterrijke gebied in de Algarve rondom het witte dorp Querença.